Fr

BRANDS

De opgeheven middelvinger van spaarders, door Fons Van Dyck (ThinkBBDO)

Zondag 3 September 2023

De opgeheven middelvinger van spaarders, door Fons Van Dyck (ThinkBBDO)

Het jaar is nog niet voorbij maar nu al ziet het er naar uit dat de hoogrentende staatsbon het meest succesvolle product van het jaar zal worden. De tandem Van Peteghem-Deboutte kan bovendien aanspraak  maken op de titel van marketeer van het jaar. Het succes van dit product van de overheid wijst op het onderliggende wantrouwen, lees woede, van grote groepen spaarders tegenover hun bank.  

​Meer dan 22 miljard euro in ruim één week. Er zijn weinig marketingcampagnes die zo’n succes kunnen voorleggen. Het eindbedrag overtreft ruimschoots de stoutste verwachtingen van de federale overheid van ons land, en wellicht ook van de betrokken banken. En toch hoeft dat succes niet te verwonderen. De lancering van deze hoogrentende staatsbon is een schoolvoorbeeld van wat marketing altijd moet doen: échte waarde creëren voor consumenten, in dit geval spaarders.
 
Wat is het recept geweest voor het succes van de staatsbon?

Vooreerst is er natuurlijk de intrinsieke kracht die uitgaat van het product: een netto-rendement van maar liefst 2,81 procent, ruim boven het concurrerende aanbod van de banken op spaarboekjes. Het is een schoolvoorbeeld van een USP (Unique Selling Proposition): een concreet, rationeel voordeel voor klanten duidelijk verschillend van het aanbod van de concurrentie.  Ook al wordt in het geval van de staatsbon de voorthollende inflatie slechts gedeeltelijk gecompenseerd. 
 
Maar de keuze voor een merk is niet louter een rationele keuze. Ook emoties geven in vele gevallen de doorslag. In marketing wordt klassiek uitgegaan van het oproepen van positieve emoties. Maar de staatsbon heeft ook geappelleerd aan dieperliggende negatieve emoties van spaarders. Emoties van woede en opstandigheid naar de banken. Bij velen is het trauma van de bankencrisis van straks 15 jaar geleden nooit helemaal verwerkt geweest. Zij herinneren zich nog levendig hoe ze destijds ter goeder trouw hun zuurverdiende spaargelden toevertrouwden aan hun huisbankier en het plotsklaps in rook zagen opgaan. Intekenen op de staatsbon was een unieke gelegenheid om een middenvinger op te steken naar de banken, en in het bijzonder de gootbanken. Geen sterkere drijfveer dan een emotionele drijfveer.
 
Met de uitgifte van de staatsbon heeft de overheid zich ook van haar meest toegankelijke kant getoond. Burgers konden hun spaargelden in een paar computerklikken verplaatsen naar de website van de overheid, zonder daarvoor zelfs het huis uit te moeten. Intekenen was een toonbeeld van gebruiksvriendelijkheid, zelden vertoond door een overheid. Maar vele spaarders hebben ook ontdekt dat hun bank drempels heeft ingebouwd voor de maximale bedragen die kunnen overgeschreven worden. Voor velen wellicht een extra ontnuchtering. Of zoals een ontgoochelde vriend het kernachtig verwoordde: ‘We kunnen zelfs niet meer aan ons ‘eigen’ geld’ als we het willen’. Grote groepen spaarders hebben in elk geval ontdekt dat ‘shoppen’ tussen banken gemakkelijk en voordelig kan zijn. Het overkwam eerder ook al de telecomoperatoren en de energieleveranciers. Of hoe de staatsbon mogelijks voor een keerpunt kan zorgen in ons vastgeroeste bankenlandschap. 
 
En in zeldzame gevallen kan een merk ook een hoger doel dienen in hoofde van de consument/burger. In tijden van grote onzekerheid over de toekomst, en al twee jaar gepijnigd door een hoge inflatie, is de staatsbon van de federale overheid een veilige en zekere haven voor vele spaarders. En straalt de overheid blijkbaar meer vertrouwen uit dan vele bankiers vandaag vermogen. 
 
Vertrouwen komt te voet, maar gaat weer snel weg te paard. Het is wat de banken vorige week hebben ervaren. Het succes van de staatsbon wijst vooral op een vertrouwensbreuk met onze bank. Het zal nooit meer zijn zoals het ooit is geweest.
 

Archief / BRANDS