Moeten we Yves De Voeght nog voorstellen? Als voormalig adverteerder zette hij zich sterk in voor onze sector, waar hij onder andere 13 jaar bij Coca-Cola en meer dan 16 jaar bij Unilever werkte. Zijn laatste professionele decennium besloot hij te wijden aan “aangename en nuttige” onderwerpen. Een daarvan is
Target Victory.
Het project dat hij iets meer dan drie jaar geleden startte samen met Zelos (Freddy Tacheny) is uitgegroeid tot een klein ecosysteem met een dubbele doelstelling: topsport voor mensen met een handicap ondersteunen, maar ook – en vooral – de perceptie van mensen met een beperking in de professionele wereld veranderen.
De mooiste prestaties worden niet noodzakelijkerwijs aan de klassieke eindstreep verwezenlijkt, legt Yves De Voeght ons uit.
Kun je ons eerst nog een keer herinneren aan het ontstaan van het concept achter Target Victory en uitleggen waarom het je kon bekoren?
Het is moeilijk om precies te zeggen wanneer het allemaal begon, omdat dit soort projecten voorbereiding vraagt. Ik wil zelfs teruggaan naar het moment waarop ik voor het eerst een stap terugzette om na te denken over mijn professionele carrière. Dat was rond 2002, toen Walter Gelens, op dat moment mijn baas bij Unilever, mij voorstelde om in het buitenland te gaan werken, wat ik geweigerd heb. Dat verplichtte me om na te denken over mijn toekomst. Toen al koesterde ik de wens om me aan het einde van mijn loopbaan - zeg maar de laatste tien jaar – aan een sociaal-cultureel doel te wijden.
Ondertussen heb ik nog een andere fase doorgemaakt, maar ik ben altijd sterk maatschappelijk geëngageerd geweest. Ik wist dat het moment ooit zou komen en zo geschiedde, na mijn vertrek bij Coca-Cola.
Als je zegt dat je altijd maatschappelijk geëngageerd geweest bent, bedoel je dan dat je al eerder actief was voor een maatschappelijk doel?
Ja, al als student. Ik had het geluk mee te werken aan de lancering van de Restos du Cœur in België. Dat was een vorm van maatschappelijk engagement, nog voor de term bestond. Daarnaast was ik ook betrokken bij mediaprojecten als Télévie en de acties van Cap48.
Toen ik bij Coca-Cola vertrok, praatte ik met Yves Gérard (CEO van RMB, nvdr) over mijn ambities. Hij bracht me in contact met Renaud Tockert (afgevaardigd bestuurder van Cap48, nvdr). Vervolgens kwam ik aldus in contact met Freddy Tacheny (oprichter van Zelos, nvdr), die op dat moment een project met Cap48 had opgezet en mij voorstelde dat over te nemen, los van zijn commerciële activiteiten. Dat heb ik gedaan: ik heb het geherdefinieerd en omgedoopt tot Target Victory. De eerste doelstelling was om topsporters met een handicap te ondersteunen en inkomsten te genereren.
Wetende dat het Belgian Paralympic Committee (BPC) al verantwoordelijk was voor pure sponsoring, heb ik een reeks partnerschappen opgezet, onder andere met Serviceplan, Business Elements en D’Ieteren, via mijn contacten met Nancy Delhalle, Peter Vande Graveele, Laurent Deramaix en José Fernandez.
Target Victory wil dus de middelen van de atleten versterken via G-Sport Vlaanderen, de Ligue Handisport Francophone en Zelos, dat de aanpak aanvult voor disciplines die niet onder de twee liga’s vallen.
Het is dus een nationale organisatie?
Ja, maar de basis van het project was eerder Franstalig en dat wilden we bijsturen door een Nederlandstalige verantwoordelijke aan te trekken. Het gaat om Erhard Jacquemyns (die onder andere een lange carrière had in de audiovisuele media, waaronder bij Var, nvdr) en hij is onlangs begonnen Zijn opdracht bestaat erin partnerschappen en inkomsten te zoeken in het Nederlandstalige deel van het land.
Ik wil hierbij benadrukken dat G-Sport Vlaanderen via Target Victory zelfs méér financiering ontvangt dan de Franstalige liga. Onze oorspronkelijke Franstalige insteek heeft dus geen impact op het uiteindelijke resultaat. Maar om budgetten te vinden in het noorden is het wel moeilijker, dus onze nieuwe collega zal daar zeker een belangrijke rol in spelen. Je hebt regionale connecties en affiniteit nodig, vooral om partnerships te sluiten.
Over inkomsten gesproken, over welke bedragen gaat het?
In de eerste, Franstalige fase bracht het project minder dan 100.000 euro op. Maar sinds de nationale uitbreiding in 2022 hebben we de kaap van 300.000 euro gerond. Mijn verwachting voor dit jaar schommelt rond 370.000 euro. Een deel daarvan komt overigens van Cap48 dat de giften als het ware ‘versterkt’. We zijn inmiddels uitgegroeid tot de derde financieringsbron voor topsporters met een handicap, na de overheidsinstellingen, de regering en het Belgian Paralympic Committee (BPC).
Je spreekt in de wij-vorm, maar in het begin was je toch alleen?
Klopt, maar ik kon wel vanaf dag een rekenen op de steun van Zelos voor web, administratie en communicatie, en dat heeft een belangrijke rol gespeeld.
Wat voor soorten partnerships bood je aan het begin aan?
In het kort: een passief en een actief model. In het passieve model krijgt de “sponsor” de mogelijkheid om beelden of foto’s van de sporters in actie te gebruiken in zijn communicatie, met bijvoorbeeld de boodschap: “Wij steunen hen.” Het actieve model biedt bedrijven de kans om hun eigen communicatiemateriaal te ontwikkelen, naar het voorbeeld van wat D’Ieteren deed of Serviceplan, dat onder andere conferenties organiseerde met atleten tijdens hun UnMISSable-bijeenkomsten. Maar dat volstond niet om geld in het laatje te brengen.
Dus besloot je het aanbod uit te breiden?
Inderdaad. Op basis van mijn professionele ervaring dacht ik eraan om media-inventaris te verkopen. Ik moest op zoek naar beschikbare advertentieruimte, en de eerste die meewerkte was Clear Channel: we kregen toegang tot twee digitale netwerken, en de opbrengsten daarvan werden doorgestort naar Target Victory.
De betrokken merken hoefden geen specifieke campagne te voeren – het was puur een vorm van bemiddeling. Daarna volgde ook JCDecaux. Deze bron van inkomsten is gebleven en wordt verder uitgebouwd.
Waarom hebben jullie je geconcentreerd op het thema van de topsporters in de G-sport? Zit daar geen elitair kantje aan?
Ja, maar juist daarom: dit onderwerp is meer dan illustratief, het is exemplarisch in de oorspronkelijke betekenis van het woord. Het bewijst dat iemand ondanks een fysieke beperking tot behoorlijk indrukwekkende prestaties in staat is. Het echte doel is om het beeld van mensen “met een beperking” te veranderen, vooral binnen een professionele context. In werkelijkheid leveren zij enorme inspanningen uit motivatie, terwijl iemand zonder beperking allerlei excuses zoekt om dat wekelijkse beetje sport maar niet te hoeven doen. Hier gaat het niet enkel om fysieke inspanning, maar ook om mentale waarden. Bedrijven zouden hier dan ook veel inspiratie uit kunnen halen en eerder geneigd moeten zijn om zulke profielen aan te werven dan zich zorgen te maken over de kwaliteit van hun prestaties.
Ik denk dat een handicap je dwingt tot een sterkere motivatie om allerlei taken tot een goed einde te brengen. In dit geval hebben we het over mensen die media-aandacht verdienen, en ‘earned media’ kan de impact van hun verhaal alleen maar vergroten. Bovendien hebben deze sporters echt te weinig middelen, en een andere boodschap die we willen overbrengen, is dat mooie prestaties enkel mogelijk zijn met een degelijke voorbereiding en technische én menselijke ondersteuning. Je merkt dat G-sport competities steeds meer aandacht krijgen. Dat is een positieve spiraal die steeds meer publiek aantrekt en interesse van sponsors opwekt. Neem bijvoorbeeld de Olympische Spelen in Parijs: nog nooit eerder hebben de media zoveel aandacht besteed aan het paralympische luik. En er zijn ook andere organisaties die dat werk aanvullen, zoals het BPC dat ik eerder al noemde. G-sport spreekt steeds meer atleten aan, en de media brengen hun successen steeds vaker onder de aandacht.
Wat voor activatiemiddelen hebben jullie nog ontwikkeld?
In 2024 leek het ons noodzakelijk om de financiering op te drijven gezien de groeiende trend, en om onze eigen ruimte te ontwikkelen. In samenwerking met Brightfish en Kinepolis hebben we een avant-première georganiseerd van de film Joker 2. Dat event hebben we verkocht aan een adverteerder. Dit jaar organiseren we twee nieuwe initiatieven: een gastronomisch diner met Eric Boschman onder de noemer L’accord parfait, dat in september plaatsvindt bij TheMerode, en daarnaast een paddle-toernooi op Montjoie in Ukkel, waarbij parasporters worden gekoppeld aan bekende namen uit de openbare en zakenwereld.
We hebben ook samenwerkingen opgezet met NGroup voor het opnemen van podcasts over het leven en de ervaringen van bepaalde betrokken atleten. Die worden uitgezonden via de mediakanalen van NRJ.
Blijven jullie ambitieus wat betreft de toekomstige ontwikkeling van deze inkomsten?
Zeker, en ik ben niet de enige die erin gelooft. Freddy Tacheny, die bijzonder actief is in de ondersteuning van dit project, droomt van een miljoen euro tegen 2028... En als je er goed over nadenkt, is dat helemaal niet zo onrealistisch. Het klinkt veel, maar het is slechts 5% van het resultaat van Unicef, bijvoorbeeld. De versnelling zou kunnen komen via de VRT of een ander krachtig medium. Goede partnerschappen zijn essentieel. We hebben ook een project lopen met LN24 dat mogelijk in de komende maanden kan uitgroeien tot een steunpilaar in de media.
.gif)
Wat voor impact heeft inclusieve casting op reclameprestaties?
