Fr

MEDIA

Ain't no Sunshine, door Griet Byl (MM)

Zaterdag 14 Mei 2022

Ain't no Sunshine, door Griet Byl (MM)



In Groot-Brittannië voerde de BBC een opmerkelijk en interessant onderzoek. Tachtig gezinnen moesten het gedurende negen dagen – waaronder twee weekends – zonder enige content van de eerbiedwaardige Britse omroep stellen. Ze hadden dus geen toegang tot openbaar radio- en televisienieuws, noch tot weerberichten van BBC Weather, recepten van BBC Food, afleveringen van The Archers op BBC4, clips van The Graham Norton Show op Instagram, enzovoort.
 
Aan het einde van de proefperiode bleek het gros van de respondenten bijzonder verbaasd over de omvang en de frequentie van het ervaren gemis en dat was ook precies de bedoeling. Met de studie wilde de BBC niet alleen het in de UK nog steeds verplichte kijk- en luistergeld (zo’n 159 pond per jaar) rechtvaardigen, maar vooral aantonen hoe groot en divers de rol is die hij speelt in het dagelijks leven van de Britten. 90% van de volwassenen in het Verenigd Koninkrijk maken er op wekelijkse basis gemiddeld 18 uur gebruik van, maar de meesten hebben er geen idee van hoe het leven er zonder BBC zou uitzien en beschouwen zowel de geleverde diensten als de beschikbare content als een evidentie.
 
Dat de waarde die dingen (en mensen) vertegenwoordigen vaak pas duidelijk wordt als ze verdwijnen, is een notoir psychologisch en diepmenselijk gegeven. Dat het een techniek kan zijn - in de marketing of ergens anders - om een behoefte of een gemis te creëren ook. Maar dat is niet de les die we deze keer willen onthouden. Wel zijn deze resultaten een goede aanleiding om te wijzen op de legitimiteit van een volwaardige en kwalitatieve openbare omroep. Op zijn noodzakelijke rol om ons geïnformeerd en wakker te houden in deze op de spits gedreven zwart-witte tijden.
 
Overigens zijn financieel gezonde en leefbare commerciële audiovisuele en andere media net zo noodzakelijk. Als dam tegen verschraling en motor voor pluralisme. Bij wijze van verfrissend contrapunt en lokale zuurstof tegen internationale eenheidsworst. En omdat (eerlijke) concurrentie zowel spelers als consumenten nu eenmaal scherp houdt, zodat ze de lat en hun verwachtingen hoog genoeg blijven leggen.
 
Kwesties als de toenemende mediaconcentratie, de toekenning van de FM-radiolicenties die momenteel opnieuw onderzocht wordt bij de Raad van State (die als je ’t ons vraagt voor een hell of a job staat) of de nieuwe beheersovereenkomsten van ónze openbare omroepen, verdienen dan ook onze allerhoogste aandacht. We willen al onze uren kijk- en luistertijd toch niet exclusief en met of zonder Musk al Twitterend of TikTokkend doorbrengen, om elkaar vervolgens als verveelde, gepolariseerde complotdenkers de kop in te slaan?

Archief / MEDIA