Fr

TRAINING&BOOKS

Conf Call Confessions - Marion Debruyne: "Alsof we in monopoly een terug-naar-start-kaart getrokken hebben", door Sofie Verstreken (BBDO)

Zondag 17 Mei 2020

Conf Call Confessions - Marion Debruyne:

De lockdown neemt stilaan mildere vormen aan. Auto's en files sluipen weer binnen, als we even niet opletten. Ongerust over de impact van dit alles op onze en ieders business. Maar ook dankbaar voor de opportuniteiten. En voor de tijd die ik van m'n marketing- en mediahelden krijg voor deze interviewreeks.  

Want quarantaine werd ook voor helden een moment van hoogtes en laagtes. Een onverwachte confrontatie met zichzelf en hun carrière. Eentje van stilstaan, terugblikken en vooruitkijken. Van 'Had ik maar...' tot 'Waarom niet eens...?'. En is dit dan niet het ideale moment om hun overpeinzingen eens open en bloot op tafel te gooien? Mits een veilige virtuele social distance?  

Een vijfde heldin die een Conf Call Confession aandurft is Vlerick decaan, strategy & innovation professor en auteur, Marion Debruyne.  

Jij hebt als decaan een hele organisatie door de coronacrisis te leiden. Lukt dat?  
De crisis heeft een enorme financiële en operationele impact op de school. Er valt gigantisch veel te regelen. Ik ben behalve de bakker en de supermarkt nog niet veel buitengekomen (lacht).  

Net voor de lockdown had ik een ambitieus strategisch plan klaar. En een meerjarig investeringsplan. Dat moet ik nu afvoeren, en opnieuw beginnen. Het voelt alsof we in monopoly een terug-naar-start-kaart getrokken hebben. De eerste week heb ik daar echt een beetje om gerouwd. Maar dan vind je nieuwe inspiratie, en zie je nieuwe opportuniteiten. Ik ben heel blij dat de coronacrisis op mij afkomt in het vijfde en niet in mijn eerste jaar van mijn decaanschap.  

Heb je de afgelopen tijd nieuwe dingen over jezelf geleerd?  
Het is een uitdaging voor mij om zelf heel de dag met onzekerheid om te gaan en die onzekerheid toch niet uit te stralen naar mijn mensen. Mensen verwachten antwoorden. "Ik weet het nog niet", is een zin die je in een leidende positie liever niet uitspreekt. Maar nu voel je dat het authentieker en geloofwaardiger is om dat toch te doen. Dat creëert op zijn beurt vertrouwen in de zaken waarop je wel een antwoord kan geven.  

Zeker nu je als organisatie wel moet experimenteren. Dan gaan er onvermijdelijk fouten gebeuren, en dat is ok. Dat doet me denken aan een keynote van Brené Brown. Zij zei dat 'jezelf uitdagen' twee kanten heeft: moed en kwetsbaarheid. Wie uit z'n comfortzone durft te komen, is erg moedig, maar gaat zich tegelijk ook kwetsbaar voelen. Twee kanten die onvermijdelijk samengaan in plaats van tegenstrijdigheden te zijn. Niets mis dus met de kwetsbaarheid opzoeken. Integendeel, dat is moedig.  

Je kan ook niet anders dan je vragen stellen bij vroegere gewoontes. Ik heb nu regelmatig meetings via Zoom met mensen van over de hele wereld. Voor die meetings zouden we vroeger allemaal fysiek ingevlogen zijn. Niet goed voor de planeet, niet voor je eigen leven, en ze lukken evengoed online!  

Na een tijdje begon je de opportuniteiten en mogelijkheden van de crisis te zien, zei je. Welke zoal?  
Eerst en vooral zie je de sterke Vlerick-cultuur en -samenhorigheid nu nog meer naar boven komen. Zodra de drie campussen moesten sluiten, heeft het team een enorme weerbaarheid getoond en de opleidingen laten doorlopen. Aan MBA-studenten zeggen dat ze niet kunnen afstuderen, vonden we geen optie.  

We kunnen nu terugvallen op vroegere investeringen in een digitaal aanbod (cf. ons online MBA-programma, dat uitzonderlijk is in Europa). En toch zien we nu een enorme versnelling. We krijgen extra de kans om mythes rond digitaal leren te doorprikken. Dat zo'n lessen niet méér zouden zijn dan filmpjes kijken. Dat netwerken online niet mogelijk zou zijn. Alle bezwaren en vraagtekens bij de relevantie van zo'n online programma's vallen nu weg.  

Je zit nu veel meer thuis. Opent dat nieuwe perspectieven?  
Ik geniet van de nieuwe tijd om te schrijven, nu mijn geplande vakantie naar Zuid-Frankrijk wegviel. Ik houd ervan om me in de diepte met zo'n project te kunnen bezighouden. Het boek komt dit jaar nog uit!  

Ik schrijf veel over customer innovation, en hoe cruciaal het is om je daarbij in je doelgroep te verplaatsen. En gezien ik 'Practice what you preach' belangrijk vind, heb ik me als deelnemer ingeschreven in onze eigen online opleiding 'Managen van Virtual teams'. Zo maak ik zelf de customer journey van begin tot einde mee en kan ik mee optimaliseren waar nodig. Dat was te lang geleden.  

Zijn er dagen dat het lastiger is? Lockdown lowpoints?  
Je hebt dagen dat je met volle moed opstaat en er zijn dagen dat je het echt gehad hebt. Het is normaal dat je al eens een mindere dag hebt. Daar mag je best eerlijk over zijn, vind ik, en zei ik gisteren nog tegen alle Vlerick-medewerkers. Ik ben zelf altijd een piekeraar geweest. De laatste paar weken nog meer dan anders. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat dat niet weegt op mij als mens.  

Voor buitenstaanders lijkt je carrière onophoudelijk bergop te lopen. Waren daar onderweg momenten van onzekerheid?  
Die zullen er zeker geweest zijn. Maar ik kan nu zo meteen niet echt één noemen. Ik ben niet zo'n achteruitkijker. Ik word eerder vooruitgeduwd door het zoeken naar wat nog beter kan. Dat geldt ook voor de mindere momenten. Ik kan slechte momenten vrij makkelijk wissen.  Die drive had ik als kind al. Toen al wilde ik alles goed doen en de beste zijn. Ik kan nu nog geen spelletjes verliezen tegen mijn kinderen (lacht). Misschien heeft dat te maken met mijn West-Vlaamse roots en opvoeding: hard werken, zonder zelfmedelijden.  

En toch voelt het alsof ik voor mezelf een goede balans tussen werk en privé heb kunnen vinden. Ik besef dat de grens wellicht elders ligt dan bij anderen. Na de geboorte van mijn jongste, bijvoorbeeld, ben ik na twee weken terug beginnen te werken. Ook in het weekend werk ik veel, maar altijd vanuit een eigen drive en goesting. Dat gaat niet als je je daar ongelukkig bij voelt.  

En ik kan moeilijk beweren dat het een heel lastig parcours was. Ik heb heel veel kansen gekregen van de mensen die ik op m'n pad tegenkwam. I'm a lucky bastard.  

Wat zijn de dingen die je nu mist en waarnaar je uitkijkt om te doen als we weer 'vrij zijn'?  
Er zijn zoveel dingen! We bespreken dat vaak met het gezin aan tafel. Wij gaan heel graag samen op restaurant, en we zijn al aan het kiezen tussen onze favoriete adresjes. Normaal waren we deze week naar Parijs afgezakt, voor een tentoonstelling in het nieuwe museum van kunstverzamelaar François Pinault: Bourse de Commerce. Dat staat zeker op het lijstje! Ik heb ook het gevoel dat ik iedereen ga willen knuffelen als het terug mag.  

Maar ik wil hier niet alleen bij mezelf stilstaan. Moeilijk ook, om zo over mezelf te praten en niet over m'n vakdomein (lacht). We mogen niet vergeten dat deze crisis voor veel mensen veel meer dan een introspectief moment is. Zij krijgen het financieel erg moeilijk of verliezen familieleden. Daar moeten we bij stilstaan.  

Met wie zou jij op dit moment graag eens een conf call willen houden? Eender wie.  
Sheryll Sandberg. Omdat ze de leading lady van Facebook is en ik benieuwd ben naar hoe zij naar de toekomst van digitale media kijkt. Die kunnen nu een belangrijke rol spelen. Maar ook omwille van het boek 'Plan B' dat ze met Adam Grant schreef, na de dood van haar echtgenoot. Over resilience, een topic dat nu extra relevant is. Samenleven met hem was plan A. "If we can't have plan A, let's rock the hell out of Plan B", zegt ze.  

De online cursus 'Managing Virtual teams' vind je op https://www.vlerick.com/nl/opleidingen/working-in-virtual-teams. Duurtijd: een vijftal uren.

Archief / TRAINING&BOOKS