Fr

BRANDS

Conf Call Confessions - Gino Van Ossel: "Ik heb veel geluk aan de zijlijn te mogen meedenken", door Sofie Verstreken (BBDO)

Zondag 26 April 2020

Conf Call Confessions - Gino Van Ossel:

Never waste a good crisis: File-uren inruilen voor projecten die al eeuwen op je bucket list prijken. In mijn geval, een interviewreeks met m'n marketing- en mediahelden.  

Quarantaine zal ook voor helden een moment van hoogtes en laagtes worden. Een onverwachte confrontatie met zichzelf en hun carrière. Eentje van stilstaan, terugblikken en vooruitkijken. Van 'Had ik maar...' tot 'Waarom niet eens...?'.  En is dit dan niet het ideale moment om hun overpeinzingen eens open en bloot op tafel te gooien? Mits een veilige virtuele social distance?  Vandaag op de virtuele divan: Vlerick professor, auteur en retailexpert van de Lage Landen, Gino Van Ossel.

Hoe verloopt de lockdown voor een retailexpert? Tijd voor jezelf of overladen met werk?   
Op een aantal bestuursvergaderingen na, is mijn agenda is volledig leeggelopen. Events waar ik zou spreken zijn uitgesteld of afgeblazen. In begin is dat even beangstigend. Maar al snel werd duidelijk dat ik me intellectueel niet zou vervelen. Er komt zoveel nieuwe gebeurtenissen en inzichten op mij af. Ik wil niet liever dan daar nu mee bezig zijn.  Ik kan nu wel eender wanneer en hoe lang sporten. Geen gevaar op conflict met m'n agenda. Eindelijk ook terug de tijd om te koken, zoals ik dat vroeger zo graag deed. En ik doe zelfs aan binge-strijken.

Er gebeurt ontzettend veel in de retailsector. Al enig zicht op waar dit naartoe gaat?   
De food- en FMCG-spelers lijken te zegevieren. Alles wat in de horeca, in kantines of op spaghettifestijnen werd geconsumeerd, eten we nu thuis. Dat verhoogt de volumes en omzet voor retailers. De promoloze periode verhoogde de marges. Maar het verhaal is genuanceerd. De consumptie verschuift eerder dan dat ie toeneemt. We gaan niet meer of minder naar het toilet omdat we meer toiletpapier kochten. En zo'n verschuivingen zorgen voor extra logistieke kosten.   

De non-food sector krijgt het heel zwaar te verduren. De magazijnen zitten propvol voorraad, maar de winkels zijn dicht. Denk maar aan die tonnen paasdecoratie die ergens opgestapeld liggen. Een aantal e-commercespelers halen niet de verwachtte groei. Ons verstand staat nu eenmaal niet naar kleren of schoenen kopen. Huishoudartikelen en elektronica doen het wel redelijk goed. Als we de tv's - die massaal werden ingekocht voor de EK-golf op te vangen - niet meerekenen.   

Die stock-problemen, de gesloten winkels,... Grote drama's voor alle retailers en wellicht fataal voor een aantal. Als een versnelde natuurlijke selectie in de bedrijfswereld. Niemand had een pandemie is zijn crisisplannen opgenomen. 

Het is een fascinerende, intellectuele oefening. Omdat we zoiets nog nooit eerder hebben meegemaakt. Eerdere wetmatigheden worden onbruikbaar. Denk maar aan de vuistregel om anticyclisch te investeren in tijden van economische crisis. Onderzoek zegt dat wie dan investeert, zijn marktaandeel en share of voice door het dak ziet gaan als de economie herneemt. Moet je nu nog investeren als je omzet keldert en de kosten doorlopen? Niet zo zeker. Ik besef dat ik veel geluk heb aan de zijlijn te kunnen meedenken zonder directe impact of stress te ervaren.   

Word je naast professioneel ook persoonlijk uitgedaagd in deze lockdown? Nieuwe dingen over jezelf geleerd?    
Eigenlijk niet. Dat komt omdat ik al lang voor deze lockdown aan die zelfreflectie begon. Over mijn carrière en mijn work-life balance. Een uitspraak van een erg zieke vriend - die destijds door het oog van de naald gekropen was - deed me stilstaan: "Zorg dat je elke dag doet wat je graag doet. Dan hoef je nergens spijt van te hebben".   

Sinds toen pas ik dat veel consequenter toe. Ik maak bewust de keuze om minder volle dagen les te geven, waardoor ik 's avonds minder laat moet werken. Of geef ik minder algemene vakken, waar ik niet elke dag bijleer. Ik focus op keynotes geven, bij klanten of op Vlerick. Of advies geven in bestuursmandaten. Omdat die dingen me echt passioneren. En meer en meer met mensen met wie ik een klik voel.  

Er verandert dus weinig nu. Ik krijg zelfs een beetje zicht op wat mijn pensioen zou kunnen worden (lacht). Blijven voortwerken maar op een ander ritme. Alleen zal mijn pensioen hopelijk iets geplander zijn.   

Als je terugblikt op je carrière? Is dat dan met voldoening?   
Ik voel me vooral blij, als ik terugkijk op mijn carrière. Blij dat ik steeds de juiste keuzes heb kunnen maken. Ik heb het geluk gehad core faculty aan Vlerick te kunnen blijven zonder doctoraat, wat uitzonderlijk is. Om later te kunnen focussen op retail, als hoofd van de strategische retailafdeling aan Vlerick. Om deeltijds te blijven lesgeven, zonder partner te hoeven worden. Al die keuzes maken Vlerick altijd een Intellectuele thuisbasis was, maar eentje waarbinnen ik mijn eigen ding mocht doen. Dat is een uniek privilege.   

Ik ben ook blij met die work-life balance die ik in evenwicht bracht. En die focus op wat me echt passioneert. Anderen voelen zich verloren als de drukte wegvalt. Ik niet. Gelukkig, want ik heb een vrouw die tien jaar jonger is en nog lang niet denkt aan deeltijds werken of het rustiger aan gaat doen. 

Heb je in je carrière ook moeilijke momenten gekend? Dat je misschien liever even in quarantaine verdween?   
Ik heb een hele tijd geworsteld met m'n persoonlijk zoektocht naar erkenning van mijn peers. Mijn carrierepad was atypisch. Ik was bij Vlerick geen partner en had geen doctoraat. Ik voelde mij daar - wellicht onterecht - toch een beetje een buitenbeentje. Ik werkte niet naar hoge senior-manager posities toe, ik richtte geen bedrijf op. Ik was manager van de NV 'ik'. Ik kwam wel met mijn kop op tv, maar voor mezelf en naar mijn peers toe betekent dat weinig.    

Pas bij het publiceren van mijn boek, over 'omnichannel retail', heb ik die knop kunnen omdraaien. Het alpha-mannetje in mezelf wilde met dat boek graag de 'PIM Marketing literatuurprijs' winnen. Dat is me gelukt en ik won zelfs - volledig onverwacht - de prijs voor 'Managementboek van het jaar'. Pas toen leek mijn loopbaan voor mezelf 'geslaagd'. En ging die drang naar erkenning weg. Dat boek is hetgeen me het meeste trots maakt.   

Geluk en succes vind je grotendeels in je eigen hoofd (mijmert kort). En dan: "Misschien heb ik toch nog wat over mezelf geleerd. Het was in elk geval leuk om hier eens over na te denken (lacht)".     

Tot slot, met wie - eender wie - zou jij graag eens een conf. call hebben, mocht dat kunnen?   
Ik zou heel graag met Jeff Bezos, ceo van Amazon of Pieter Zwart, ceo van Coolblue bellen. En met hen discussiëren over wat er op ons afkomt. Wel op voorwaarde dat ze zich durven blootgeven en open durven praten. Ik weet dat zij liever enkel goed nieuws brengen - vaak met een PR verantwoordelijke aan hun zij. Of - de beurswaarden indachtig - met de rem op moeten praten. Dat is een dooddoener voor elk verrijkend gesprek.

Archief / BRANDS