15/10/2017

Brunch

Edito

Power to the people, door Griet Byl (MM)

Vorige week ontstond nogal wat commotie toen bleek dat State Street, de bank achter de alom geprezen ‘Fearless Girl’, haar vrouwelijke kaderleden een flink pak minder betaalde dan hun mannelijke collega’s en daarom verplicht werd om het verschil op te hoesten. Voor ons had de beroering gerust een paar graden feller gemogen. Niet alleen vanwege de onwaarachtige communicatie waaraan de bijgevolg niet zo eerbiedwaardige financiële instelling zich bezondigde, maar vooral door de eeuwenoude financiële discriminatie tussen de seksen die helaas dus nog steeds een feit blijft, de vele bemoedigende initiatieven ten spijt. Een volgende versie van de beklijvende Equal Pay-day-campagnes is dus nog steeds relevant.

Daarbij zit ons iets nog iets dwars. Vorige vrijdag werd de redactie van MM tijdens de jurering van de MIXX Awards vertegenwoordigd door haar enige vrouwelijke lid. Naar aanleiding van hun tiende verjaardag hadden de organisatoren immers besloten de cases te laten beoordelen door een uitsluitend vrouwelijke jury. Het bleek een bijzonder leerrijke ervaring die bovendien in een opperbeste stemming en een ontspannen, respectvolle en efficiënte sfeer verliep. Met veel aandacht voor elkaars argumenten en bovendien een welgemeende belangstelling voor de wederzijdse ervaring.

Hoe een exclusief mannelijke jury verlopen zou zijn, laten we in het midden, maar wat we even willen duidelijk maken, is dat elke aanwezige daar professioneel haar beste beentje voorzette (ok, toegegeven, en met de fotograaf na de obligate sessie vriendelijk doch nadrukkelijk elke gemaakte foto’s gecheckt werd op profiel, neus, kreukels en dergelijke meer, mag het even ja?). Met andere woorden, onze aanwezigheid daar dankten we, zo mogen we hopen, aan onze merite en niet aan ons geslacht. Misschien – wellicht, durven we te stellen – zal de inbreng van Pearl, ons artificiële en dus per definitie geslachtloze (en zoveel minder charmante) robotjurylid deze indruk en ons oordeel bevestigen.

Want, zeg nu zelf, man of vrouw, zwart of wit, Frans- of Nederlandstalig, dik of dun, jong of oud, is positieve discriminatie als je erover nadenkt niet de ultieme vorm van discriminatie? Laten we hopen dat die op een dag niet meer nodig zal zijn. Dan kan de bank uit de eerste alinea communiceren over haar echte merkwaarden en de Fearless Girl haar branie ten dienste stellen van andere prioriteiten dan genderwashing, een praktijk die niet meer van deze tijd zouden mogen zijn.